de gemeenten Heerde, Hattem, Epe en Regio Noord-Veluwe (Elburg, Ermelo, Harderwijk, Nunspeet, Oldebroek en Putten)

Als we de media mogen geloven verkeert ons dierbaar vaderland, net als in het rampjaar 1672, in een staat van radeloos-, reddeloos- en redeloosheid. Daar komt nu nog een ‘megaprobleem’ bij (De Stentor van 9 februari), overlast en criminaliteit op de diverse vakantieparken in de regio. Parken die in het rijtje thuishoren van wel of niet commercieel geëxploiteerde recreatie (parken met of zonder beheerder en recreatieve voorzieningen). 

De veroorzakers van deze problemen zouden afkomstig zijn uit de hoek van ex-bajesklanten die er hun intrek nemen, vestiging van Midden- en Oost-Europeanen, die soms voor overlast zorgen en ja, daar komt ie weer: permanente bewoners van recreatiewoningen. Laat ik nou over die laatste groep grote twijfels hebben. Er zijn namelijk niet zoveel diersoorten die hun eigen nest bevuilen. 

De problemen rondom de vakantieparken worden nu door de genoemde gemeenten tot hoofdprioriteit benoemd. Er is nu gekozen voor een gezamenlijke aanpak die dit jaar van start gaat. Daarvoor is het project ’revitalisering vakantieparken’ in het leven geroepen. Wat dit plan precies inhoudt is mij niet helemaal duidelijk, maar er schijnt een grote rol te worden neergelegd bij de politie. Normaliter wordt een dergelijk plan van aanpak bestempeld als zijnde reactief. Er wordt namelijk heel veel geld geïnvesteerd in afbraak. Veel van deze parken zijn sterk verouderd en te duur. De vakantieganger van vandaag kiest of voor ultieme kwaliteit in eigen land (en wil daar best voor betalen) of voor een all inclusive resort in het veel goedkopere buitenland. 

Mijn vraag aan de diverse gemeenten is dan ook: waarom wordt er niet, in plaats van een restrictief beleid, voor een veel meer voor de handliggende oplossing gekozen? De zogenoemde dubbelbestemming. Met een dubbelbestemming hebben burgers de mogelijkheid om op een recreatiepark zowel te recreëren als permanent te wonen. Het aardige hiervan is dat doelgroepen, die dan ook gebruik zullen gaan maken van deze dubbelbestemming, onze momenteel zwaar onder vuur liggende oudjes en kansloze jongeren zullen zijn. Jongeren die nu niet aan de bak komen en ouderen die wellicht langer zelfstandig zullen verblijven! Gevolg: veel meer sociale controle en revitalisering van de parken door de bewoners zelf. De recreatiewoningen staan er nu eenmaal, benut ze dan ook ten volle. Kortom een win/win situatie cum laude! 

Tot slot citeer ik graag nog een keer een artikel van een vooraanstaand architect, Carel Weeber, gedaan in het blad U van de Rabobank:

“Wij zullen onze woning steeds vaker verruilen voor een stacaravan of vakantiehuisje. Als vaste verblijfplaats wel te verstaan. Dit wordt hier en daar al oogluikend toegestaan, maar permanent wonen op campings, op volkstuintjes en natuur- en recreatiegebieden mag officieel niet. Dat gaat veranderen. Ik verwacht dat steeds meer mensen buiten de steden gaan wonen op plaatsen waar de landbouw wegtrekt. We leven graag in een landelijke omgeving en je kunt niet van alle vrijgekomen grond een natuurgebied maken.”

Eerst mensen dan regels. Er komt een tijd, dat alles anders zal zijn…

Hans Ebbens
Hierden